Hoe draagt je stem bij aan je leven?

Antropoloog Dunbar [1993] beweerde dat de gemiddelde persoon in zijn brein ruimte heeft om een relatie te onderhouden met 150 mensen. Dit zijn dus 150 mensen die op de een of andere manier waardevol voor jou zijn, met wie je een stuk van je leven deelt en een band vormt. Deze banden worden echter niet zomaar gevormd. Al sinds het begin van de mensheid is communicatie essentieel om deel uit te kunnen maken van andermans leven en nog voordat het schrift bestond, ging dit al door middel van onze stem. 

Onze stem: luchttrillingen die we de wereld in sturen. Een actie die wordt omgezet in een reactie. Waar het na de geboorte een jaar kost om de eerste woorden uit te spreken, zijn we vanaf het eerste moment in staat ons te laten horen. Dat eerste huilen betekent op dat moment geen verdriet, maar een nieuw begin. Stemgeving die verder draagt dan slechts de lucht. Het vindt de weg naar onze harten. 

Toch vergeet men in het latere leven vaak de betekenis van zijn stem. Het is dan de samenwerking van de structuren in het lichaam: hetgeen waardoor gesproken kan worden, wat faciliteert dat we kunnen bellen, roepen en voorlezen. Schijnbaar gewone activiteiten, die bij het leven horen. 

In een maatschappij waarin de tijd sneller voorbij gaat bij elke stap die we zetten, is het logisch dat we op die manier naar onze stem kijken. We willen kunnen deelnemen aan de wereld om ons heen. Onze zintuigen willen we in stand houden: ons zicht en ons gehoor. Maar stil zijn, is dat een angst? Kunnen we ons überhaupt een voorstelling maken van hoe het is om niet gehoord te kunnen worden? 

Zoals vaak benoemd, weten we pas wat we hebben als we het zijn verloren. Gelukkig blijft dat voor de meeste mensen slechts bij heesheid door een verkoudheid, wat maakt dat we een week lang onszelf niet kunnen uiten. Echter is het voor sommigen onder ons een chronische beperking. Als mens zijn we niet onkwetsbaar. Ziekte, functionele problemen, trauma en ouderdom kunnen ons lichaam raken, inclusief onze stem. Bij sommigen vanaf de geboorte en bij sommigen een plotseling nieuwe realiteit. Een rouwproces dat in werking wordt gezet. 

Je wordt gehoord, maar niet verstaan. Je wordt gezien, maar niet begrepen. En met hoe meer kracht je stem probeert te geven, hoe meer je stem je vijand lijkt te worden in plaats van je vriend. Soms lijkt zwijgen simpeler, dan de strijd aangaan met iets wat je niet meer hebt. Maar wat betekent je stem in je leven? 

Als mens zijn we zoveel meer dan wat we doen. We zijn niet slechts voorlezende, bellende of pratende wezens. We zijn de opa die zijn kleinkinderen voorleest. De manager die belt met haar team. De buurman die met zijn buurvrouw praat over zijn vakantieplannen. We hebben rollen in deze samenleving waarvan we gelukkig en geïnspireerd raken. De rollen die ons maken wie we zijn en het merendeel hiervan vereist onze stem. Is op die manier onze stem niet deel van onze identiteit? Een stukje ‘ik’. 

Laten we dit moment pakken om stil te staan bij onze stem en terug te kijken op de mooie momenten die die ons heeft gebracht. Je stem is onderdeel van jou. En voor de mensen die dat stukje van zichzelf hebben verloren, weet dat je gedachtes waardevol zijn, of je ze nou wel of niet kunt uiten. Bij Whispp willen we niets liever dan het voor jou mogelijk maken jouw gedachtes en ideeën te delen met die 150 mensen om je heen. Je verdient het gehoord, verstaan en begrepen te worden. Je verdient een stem. 

Wat betekent jouw stem voor jou?

Literatuur

Dunbar, R, I, M. (1993). Coevolution of neocortex size, group size and language in humans. Behavioural & Brain Sciences, 16, 681-735.